La bügadàra
Dedica

Ala cara siùra 'Nita
ch'l'ha scunsümà la vita
cun parécc àutar bügadàr
e dIa Biédla e dal Piagnàr,
ai vèci tempi dü me mà
a bütèr su'n t'la bügà,

cun afèt e simpatia
e tanta nustalgia
a 'n piagnarë dIa tèrsa età
che d' li lur i 'n's'è scurdà
parchë i i ha vist a tribulèr
an t'la ièra a sciaquèr.

"Të, bügadàra, t'er na lavurànta
d'chi vèci tëmpi da temp urmài pasà;
t'arivév, sì e no, 'všin ai quaranta
stracàrga d' dulùri e tüta malandà

pr'al brüt mestér che t'fev, më cara dona,
cal gran brüt mestér ch'a t'ev ansgnà të mà:
t'lavév par di àutri cm'ev ša fat te nona
e, pü vot al dì, t' butév sü nt' la bügà.

Lavèr cmè na sinquantina d'ani fa,
cuI machine d'anchë, la n'è pü moda;
alùra tanta fadìga mal pagà,
pogh savùn, üntë d' gumdi e 'n brišìn d'soda.

Soda? T'fev buìr l'aqua cun dIa sëndra
e sü 'nt'al sandrùn t'versév piàn cl'alsìa;
pr'i drapi negri d'druvév aqua d'ëndra,
tüt coš ch' adès la spüsun cmè d'magìa.

A'nt'la ièra t'arüdensév la te bügà
cun tüti i tëmpi, cuI caudë e cuI šeI,
sü 'n t'un lavadùr fat cun un sas spiatlà
e sut ai šnuci un gram sach, pogh pü d'un vel.

T'la stëndév sü 'n t'na corda fra dui salghi
e 'l vënt, fastidiùš, i t'la fev antrighèr;
an t'na giurnà t'lavév parëci carghi
e d'pü t'gh'ev bšugn, tante d'pü t'duvév sciaquèr.

I drapi, acsì, i agnìvun tantë bianchi
che d'pü 'n s'pudrës, gnanch cun la puvra d'anchë,
ma të d ' gh' avév, sempr' un gran mal ai fianchi
ché t' lavurév tant quant a lavùr un bé.

Oh! Bügadàra d' cal tëmp ch'i s'n'è andà,
d'quand, me cifùtar, dal vot a t'fev 'rabìr!
S'a pudësun artumèr an chi dì là,
më l'aqua 'n t'la ièra a t'l'arfarës 'nstrubdìr.